7 altaren en een gitaar

Jueves, el 17 de noviembre

Vandaag gaan we naar de 7 altaren, een soort waterval. Je kan daarheen met een tour, maar wij lopen liever 2,5 uur op ons gemakje daar naartoe. We stoppen eerstnog even in het parkje voor een ontbijt. Iedereen die langs loopt neemt graag de moeite om ons even gedag te zeggen, inclusief de zwerfhonden. 

We vervolgen onze weg en moeten wel 3x onze hikersboots aan en uit trekken. De hikerboots zijn eigenlijk niet helemaal nodig, en had prima op sneakers gekund, maar we hadden ze allang niet aangehad en missen ze een beetje! Daarnaast is het altijd chiller om 2,5 uur te lopen op goeie schoenen, en dus gewoon onze boots aan te hebben. Rond half 12 komen we bij de 7 altaren aan, net wanneer het wel weer een beetje genoeg werd voor me. In de overwelmende wierrookgeur van  welkomsthuisje betalen we onze toegang. Daarna kunnen we over de stenen naar het hoogste altaar klimmen. En alhoewel het weer niet heel erg uitnodigt, nodigt de blauwe kleur en het kletteren van de waterval wél uit om in het koude water te springen. Nadat de 6 andere toeristen weg zijn, kunnen we weer lekker als enige rondzwemmen en genieten van de onweerstaanbaar mooie natuur. Het doet ons beide denken aan Azie, want die verschillen in hoogtes, met al die losse "plassen". 
We lunchen broodjes beneden aan de waterkant, heerlijk rustig, geen tourist te zien. 
Onze terug tocht gaat prima, lekker langs het strand op onze blote voetjes lopen we terug het reservaat uit. Totdat we weer in het stadje komen, daar slaat de moeheid toe. Onze benen voelen zwaar en begint het ook nog flink te regenen. We schuilen. Floor kijkt haar GoPro foto's, en ik kan mijn ogen niet open houden. Zittend op de grond, slaap ik een half uur om even op te laden. We willen nog iets te knabbelen en hebben onze zinnen op Nacho's gezet. Ze zijn echt nergens te vinden, en zijn ontzettend besluiteloos. We eindigen in een mini-super waar we harde taco's kopen. Prima nacho's met wat kaascreme die nog in de koelkast in ons hostel ligt. 

Deze eten we op met onze nieuwe vrienden; 2 belgen en een Guatemalaan Noah. We hebben hele interessante gesprekken over Guatemala, het geloof en zijn functie, de tijd, het heelal en verschillende oogpunten daarop.
Noah is engelsleraar, gitaarleraar en heeft iets intrigerends. Hij slaapt op onze kamer, waardoor hij voorstelt nog wat gitaar te spelen voor het slapen gaan. Pfoe, beter kun je niet in slaap dommelen. Ik probeer zo lang mogelijk wakker te blijven om me bewust te zijn van mijn geluk. De rust en vrede die Noah brengt in de kamer en de romantiekste geluiden op de achtergrond van mijn genieten. Met een glimlach val ik in slaap.