Change of plans

Miércoles, el 16 de noviembre

Ons plan was 6 uur de deur uit, maar het lukt ons op een kwartier niet. Ons taco ontbijt met tomaat, avocado en meloen nam meer voorbereidingstijd in beslag dan gepland. Dat blijkt uiteindelijk goed, want als we bij het busstation aankomen is het nog niet open! We moeten even wachten, maar gelukkig niet lang. Ondertussen vermaken we ons door te kijken hoe een man zijn kuikens over twee dozen verdeeld. Lachen, want regelmatig ontsnapt er een, of 5, die hij allemaal terug moet krijgen.

Ondanks de vertraging van vanochtend, gaat de reis sneller dan gepland! Bij de grens zijn er slechts 2 mensen voor ons(geen rij van een uur, zoals in Honduras) en hoeven maar 2 gebouwtjes in. Het gaat zo soepel dat we vergeten een grens-foto te maken! Onze busaansluitingen zijn ook naadloos wat ervoor zorgt dat we al om 14:00u worden afgezet in Puerto Barrio.

Lunchen durfden we niet in de bus, want onze taco's met mais en tonijn stinken vast te erg. Dus dat doen we als we horen dat we 3 uur moeten wachten op de volgende boot naar Livingston. Pfoeee... We betalen ieder 2 euro meer om een semi-private boat te fixen, waar een minimum van 6 personen voor nodig was. 

We slapen in Casa Iguana, een groot pand met eigenlijk weinig faciliteiten. Hun wc loopt op regenwater. Er moet een paar keer per dag een tank aangevuld worden om te kunnen doorspoelen. Het stikt hier weer van de muggen en onze kamer heeft geen ramen, maar horren.

De eerste paar uurtjes spenderen we in het clubhuis, en als ik terugkom zijn de koekjes in mijn tas al aangevreten. Dan merk ik ook de poepjes op mijn bed op, getsie. 

We eten een typisch guatemalaan gerecht met heerlijk brood(jeeeh echt brood!). Het komt neer op een half bord bonen en een half bord ei met kruiden. Een paar mannen proberen een gesprek aan te knopen in het spaans. Het gaat maar moeilijk, want ze blijven lekker binnensmonds en onduidelijk praten, haha. 

We besluiten om toch maar naar Belize te gaan vanuit Livingston, want dat is hier maar een uurtje vandaan. Oh, dat was niet ons plan, want we zouden eerst Guatemala doen! Ik had me stiekem al erg verheugd op Antigua, dus moet mijn autisme weer even opzij zetten. Onze net uitgestippelde route, moeten we weer helemaal omgooien. Als we van 2 leuke Belgen horen dat er een feest is in Belize op de 19e wordt ik vrijwel meteen overgehaald. Ik hijs mezelf in mijn slaapzakje (ik ga dus niet onder die bepoepte deken liggen!) en hang mijn klamboe op. Om 9 uur ga ik al naar bed en val, ondanks alle enge krassende honden/muizen/ratten/tjikjak/kakkerlak geluiden, redelijk snel in slaap.