Boquete

Sabado, el 17 de septiembre

Ons nachtje in David was niet erg bijzonder. We willen hier graag Floors telefoon fixen, die inmiddels al ongeveer een week kapot is. S avonds werden we getriggerd om even naast het hostel te kijken, waar muziek vandaan kwam. Er was een kerkviering van Jehova Kerk. Ze waren 3 jaar geworden, en de voorzitter was volgende week jarig. Er waren optredens van de leden. We bleven op een aardige afstand kijken, maar werden al snel opgemerkt, gedag gezegd en verwelkomt om even te komen zitten. Een bord met heerlijk eten en wat drinken kregen we in onze handen geschoven. Iedereen wilde graag even met ons komen praten en kregen blessings van de pastoor. Maar voor we het wisten, zaten we in een persoonlijke uitnodiging om ook gelovig te worden en het verhaal van hoe Jezus je leven kan veranderen. Een beetje ongemakkelijk vertrokken we weer uit de kerk. 

Ik, de grootste en makkelijkste slaper, heb wéér slecht geslapen, haha. We sliepen in een Bamboe huisje, zonder ramen of deuren. Overal hingen oude klamboes boven het bed, dus ik werd gewaarschuwd. Netjes hing ik mijn eigen gebrachte klamboe mee. Maar dat ding krijg ik nog niet onder controle. Ik raak in de knoop met dat ding, hij blijft niet zitten, hij past niet om het bed. Aaaargh! 

Ik was dus vroeg wakker, goed om even de tijd te nemen om voor het eerst met papa en mama te skypen! Erg gezellig en leuk om hen te zien. "Het is al een maand!" Riepen ze. Maar ik moest ze even terug bij de realiteit roepen: "nee hoor, ik ben pas een ruime 2 weken weg."

Vanuit David werden we in een originele gele schoolbus naar Boquete gereden. Hostel Mamallena is de naam waar we 3 nachten zullen verblijven. We verkennen de stad op ons gemakje. Het is een erg leuk, langwerpig stadje met eigenlijk maar 1 hoofdstraat, waar alles aangebouwd is. Het is een levendige, redelijk toeristisch gebied, waar overal gezellige restaurantjes te vinden zijn. Er zijn veel mensen op straat, ook s avonds creeert dit een gemoedelijke sfeer.

We hebben onszelf al ingeschreven voor een nieuwe activiteit: de nachthike op Vulcán Barú. Hiervoor moeten we niet meer te veel ondernemen, want het beloofd een zware nacht te worden. We lopen even op en neer naar een Mirador voor een prachtig uitzicht. Vanuit mijn bed klinkt de Live band die speelt in het Café naast ons hostel, maar we moeten nog een paar uur rusten/slapen voor we ons melden om 23:15u.