Bijna, bijna... Ja! Gelukt!

Lunes, el 3 de octubre

Het is alweer 3 oktober. Dat betekent al meer dan een maand onderweg! Na een vroeg ontbijt vertrekken we zo snel mogelijk terug naar hotel/pension de la Cuesta, met de vier computers. Hier moet het toch lukken zou je zeggen! 

Ook gister kon ik weinig doen. Floor zit achter de computer, en ik zit ernaast. Geen probleem, want dat hoort er helemaal bij (en voor haar is het erger dan voor mij natuurlijk!). Maar nu ik waarschijnlijk weer de hele dag niks zou kunnen doen dacht ik er vandaag gewoon in mijn eentje op uit te gaan. Op mijn eigen gemakje een keer door de stad te lopen. Alleen dan rustig aan. We beginnen samen achter de computer, Floor probeert de computer van het Chinees naar het Engels of Nederlands te krijgen en download iTunes. Ik probeer mijn dagje een beetje vorm te geven. Floor raakt al snel vast; om een download te accepteren, moet je in het hoofdaccount kunnen. Maar daar hebben wij, net zo min als de receptionist, geen toegang tot. Na een uur wachten op de eigenaar, krijgt hij het ook niet voor elkaar, dit meen je niet toch?! 

Ik heb medelijden en besef me hoe naar het is als ik Floor hier zo hulpeloos achter zou laten. Dit wil je al helemaal niet in je eentje doen, helemaal niet als alles nu al tegen zit. Ook dit gaan we samen doen. We begrijpen dat we hier niet verder komen, het niet zelf kunnen en vertrekken de stad in naar een iCon winkel. 

We hebben een was geregeld (met een knipoog) voor maar 5 dollar. Dat is goedkoop hier, want we hebben alleen nog maar duurdere services gezien. Floor zou toch een hele dag  in het hostel blijven. Ze heeft alles uitgetrokken, en heeft alleen haar jasje nog aan. Dus zonder BH, maar met jasje vertrekt ze de straat op. Bij iCon heeft Floor ook geen geluk; het internet is vandaag uitgevallen in hun winkel, dus helaas geen aansluiting met iTunes. De enige iCon winkel in San José ligt op een half uur lopen. Je ziet de moed in haar schoenen zakken. Op haar teenslippers gaat het zeker niet lukken. We gaan terug naar het hostel en besluiten met de bus naar Centro Commercial San Pedro te vertrekken. Zij willen het gelukkig doen voor 40 USD, maar de juiste persoon komt pas over 15 min (lees: zeker een half uur). We struinen nog was winkeltjes af, maar niemand lijkt er veel moeite voor te willen doen, noch de expertise ervoor te hebben. 

Enkele uren gaan we van telefoonwinkel naar telefoonwinkel. Maar dan... Duikt iemand achter de toonbank vandaan en neemt ons mee naar de Apple doctor. Daar gaan ze eigenlijk binnen nog time aan de gang en lijkt het voor het eerst alsof ze écht weten wat ze aan het doen zijn. Met zijn handige handjes keert de technicus de telefoon binnen een minuut binnenstebuiten. In één keer goed! De fout ligt bij het scherm, en het nieuwe schermpje zorgt weer dat de telefoon werkt! Floor moet nog even pinnen om de 55000 CRC af te tikken (=90 euro). Wat een opluchting!!!!In het hostel worden alles apps weer gedownload en mag ze zelfs nog genieten van alle berichtjes die tot nu toe zijn verstuurd. 
Tegen vieren, wanneer het meeste weer redelijk aan de gang is, por ik Floor stiekem om nog eventjes de stad in te gaan. Nu nog even van de stad genieten, vanavond weer tijd voor alle berichten op de telefoon. Dat doen we, en gaan nog even langs El pueblo. Het is heeft iets schattigs, maar het is compleet uitgestorven en dat geeft het iets geheimzinnigs, bijna eng te noemen. Het ligt onder straat niveau en heeft allemaal kleine, nauwe straatjes. Een soort mini-dorpje met allemaal huisjes dat er van binnen uit ziet als een bar. El pueblo blijkt de hele week uitgestorven te zijn, behalve op vrijdag en zaterdag avond, wanneer er hier wordt gezopen en gefeest tot in de vroege ochtend uurtjes. Leuk om even gezien te hebben, want de kroegen zien we niet super veel hier in de stad. We eten gezellig in een Mexicaans restaurantje. Op de terugweg blijven we een uur hangen bij Parque Central. Een groep jongens van 20 geven een erg leuke performance en zodra Floor wat geld in de pet legt, zijn ze getriggerd. Ze komen met ons praten en bedanken ons voor onze aanwezigheid. "Con gusto" antwoorden wij.