Paradiso Little Corn

Jueves, el 27 de octubre

We slapen goed, helaas niet door de bedden, maar door de enorm vermoeiende reis van de afgelopen 1,5 dag. We moeten vroeg opstaan om onze ticket voor de panga te kopen. Al om 07:50u staan we te springen voor de nog gesloten kassa. We ontbijten en nemen daarna de panga naar Little Corn. Het is een korte trip, maar Floor neemt toch maar 2 zeeziektepilletjes. Het gaat prima en de tijd is zo om. We meren aan aan de steiger daar, waar we worden opgewacht door zo'n 10 hosteleigenaren. We gaan mee naar Green House, maar weten eigenlijk al dat we waarschijnlijk zullen eindigen in Three Brothers, het goedkoopste hostel, dat ons ook al is aangeraden in Managua. Elke zoveel minuten komen we erachter dat meer backpackers zich hier hebben gevestigd. Het koppel van Texas, Justin en Leigh Anna slapen tegenover ons, de doorgeslagen reizigers die we ook op Wizzard Beach al tegen waren gekomen op Bastimentos, Bocas Del Toro, en de dikke duitser en de mooie vriendin. 

We gaan meteen het eiland verkennen en vertrekken richting het Noorden. Door de bush bush, al is er een duidelijk, vlak pad. Soms moeten we door een plas, waardoor er modder aan onze slippers blijft hangen. We komen uit bij een resort Yemaha, met twee keer zo dikke zolen aan onze bruine modderslippers. We nemen een duik in het prachtige blauw groene water. We zijn weer helemaal in het paradijsje beland. Wat is het toch mooi en wat kunnen we genieten. We drijven weg in het water en in onze gedachten. We vallen aan de kust nog eens in slaap op ons handdoekje onder de knisperende palmbladeren en het golven van de Caribische Zee. Totdat onze magen  ons activeren en we worden gedreven door onze trek. We moeten door kunnen naar Otto Beach, zoals op de kaart van Little Corn staat aangegeven. We vertrekken, proberen nog een kokosnoot uit de boom te schudden, tevergeefs. We eindigen in een super cute barretje aan het strand. We bestellen een super deluxe taco die veel te culinair wordt geserveerd, maar dat was het enige en het goedkoopste op de kaart. We genieten wel extra, met onze voetjes in het zand, swingend op een schommel, kijkend naar de onweerstaanbare zee die ons nooit zal vervelen. We ontmoeten 3 andere Nederlanders, van Cowboys Belt in Weesp, Tessa's baas van thuis! Ze kent Tessa, Erik en Karin. De wereld is klein. We blijven even kletsen en maken net na sunset onze weg terug naar het hostel. We blijven eten bij Rosa's, waar we even naar op zoek moeten de duisternis van het eiland in moeten. Het is niet eng, want het pad is aangelegd en het eiland is te klein on bang te zijn.  Rosa's is een van de goedkopere restaurants van het eiland en daardoor goed bezocht. Er zijn een aantal gerechten om van te kiezen. Ik kies shrimps met rijst, Floor kiest visfilet met rijst, beide in curry saus. Het is heerlijk, maar toch eet ik niet alles op, omdat mijn maag nog steeds in de war is. Maar het verassende cake toetje, kan ik niet laten staan. Ik bewaar wat rijst voor later, in onze bakjes die we bewaard hebben van Red Lava, tijdens onze two vulcano hike. En wat zijn ze nuttig geweest tot nu toe. We bewaren veel in het, kaas, worst, leftovers, kokosnoten, rijst, salade voor op brood en meer. 

 's Avonds spelen we spelletjes met Justin en Leah Anna. Ze zijn wat ouder dan wij, maar niet minder aardig en gezellig! We doen een podcast met hen over het reisavontuur naar De Corn Islands, die maar liefst een uur duurt! Na een spelletje javive, waarin ik natuurlijk verlies en als straf op en neer naar de steiger moet rennen en een selfie moet nemen. Daarna vertrekken we naar bedje in onze private room.