Het stadje van de leugen

Miércoles, el 21 de septiembre

Omdat we er gister al om 21:30 in lagen, zijn we vandaag alweer vroeg wakker. Ons ontbijt ziet er heerlijk kleurrijk uit, bruinbrood met witte kaas, een heerlijke sappige rode watermeloen, een goudgele ananas en een paar groene bananen. Floor had me al gewaarschuwd dat de bananen wel erg groen waren, en nog hard konden zijn. Hard als steen waren ze, en blijkbaar bedoeld om te frituren.. We bakken ze mooi geel, maar erg lekker zijn ze niet. De rest van ons ontbijt daarentegen...

We starten onze treasure hikehunt, want dat is toch waar dit hostel zich mee onderscheidt van de rest. We hebben een erg leuke dag vol raadels, watervallen, ontzettend afwisselende routes met klimmen, klauteren, bukken, springen, dalen en lekker zwemmen.  We hebben erg gelachen; onze zoektocht naar een clue bracht ons over de rivier. Ik had mijn skinnyjeans aan, maar het water kwam wel tot de heupen. Dus  de broeken en de hikerboots gingen uit, boven het hoofd de rivier over. Aan de overkant moesten we nog een stukkie door de jungle maar we moesten ook zeker weer terug, daarna zouden we toch gaan zwemmen in het heldere, maar ijskoude water. Dus de broek bleef uit, maar de hikerboots gingen weer aan! Daar liepen we dan: 2 meisjes in onderbroek door de jungle. ongemakkelijk was het wel een beetje, maar wat hebben we gelachen. Onderweg zien we een goede grote, harige spin, een enorme kikker en een gele vrucht. De laatste nemen we mee terug; het blijkt een wilde grapefruit. We eten een stuk, maar vinden 'm te zuur om 'm volledig te eten. 

We leren een beetje over La valle de la Mine. Een stadje dat is waarschijnlijk is ontstaan uit een leugen. Het verhaal is een combi van meerdere verhalen en Heeft de volgende strekking: een man heeft geld nodig en vindt goud. Hij vertelt de dorpelingen dat het geld van een mijn komt die hij niet meer weet terug te vinden. De mijn is nooit gevonden maar er zijn wel graven indiase gevonden met Petroglieven. Deze petroglieven zijn verwikkeld in de treasurehunt, en hebben waarschijnlijk iets te maken met de zonnengod en watergod, die de man verdrinkt, met al zijn goud. Het stad je is dus eigenlijk is het stadje gebaseerd op een leugen.

Zodra we zeiknat terugkomen, omdat we een goeie bui op ons kop hebben gekregen is de elektriciteit en wifi in het hostel kapot. Dit is niet de eerste keer dat we zonder elektriciteit, wifi of water zitten. We vinden het niet erg, iedereen past zich vrij snel aan, en ik had niet anders verwacht dat alles constant maar half zou werken, haha.

We eten 's avonds met het hostel mee, pittige chili met sla en rijst. Ik leer het wel!