Naar Tulum

Viernes, el 23 de diciembre

We ontbijten van het hostel en vertrekken lopend naar de bus. Het is een lange weg, die ik op mijn slippers moet afleggen. Ik ben mijn sneakers vannacht vergeten op te ruimen, dus die zijn volledig doorweekt van de regen van vannacht. Ik krijg een blaar, en doe daarna dus maar mijn bergschoenen aan. Vol vertrouwen kopen we een busticket aan het raam, maar tot onze verbazing is er voor de rest van de 18(!!) bussen voor vandaag, geen plek meer vrij. 
Even zijn we flabbercasted en vragen ons af wat we moeten doen. We hebben nu al onze nacht in Tulum geboekt, dus we moeten er vandaag komen. De enige optie lijkt liften... We bereiden ons voor (telefoon opgeladen? Waardevolle spullen verspreid, geld verspreid? Enz) en gaan ietsje verder aan de weg staan. De eerste auto naar wie we onze duim opstekeken stopt. Een man, spreekt super snel spaans maar lijkt heel aardig. We kunnen hem moeilijk verstaan en we glimlachen en knikken maar een beetje ja. Hij woont hier dichtbij, waar het erg mooi is. En wij leggen uit dat we naar Tulum moeten. Hij neemt ons mee en keert dan opeens naar rechts. Maar dat was niet de bedoeling! We leggen in ons gebrekkig Spaans uit dat we toch wel graag uitstappen langs de snelweg en in een andere auto stappen. Hij snapt het niet zo goed en rijd gewoon door. Stiekem raken we een beetje in paniek, want waar gaat hij met ons naartoe in dit verlaten weggetje? We leggen uit dat we uit willen stappen en dit niet willen zien. Hij maakt duidelijk dat hij 1 km hier vandaan woont, en het er prachtig is. Hij wil het graag even laten zien en brengt ons daarna weer terug naar de snelweg. Wij willen dit natuurlijk liever niet, want wij willen zo snel mogelijk door naar Tulum! Wij willen uitstappen en pas dan gaat hij akkoord met omdraaien. Hij brengt ons naar de bushalte en legt uit dat er continu bussen naar Tulum langs deze weg zullen rijden. Fijn! We stappen uit en wachten op de bus naar Tulum. We weten eigenlijk niet of die wel gaat en spreken met elkaar af om een half uur te wachten. Na 20 min komt er een meisje met kind. Ook zij moet naar Tulum en gaat rustig op het bankje zitten. Mooi, dan kunnen we haar vandaag gewoon "volgen" en komen wij ook in Tulum. Gewoon is wel wat makkelijker gezegd dan gedaan. Na 1,5 uur staan we nog steeds te wachten en hebben zich inmiddels 7 mensen verzameld bij de bushalte. We snappen er niks van. Hoe blijven die mensen zo rustig? Waarom ondernemen ze niks? Komt er wel wat? Weten zij wel wanneer die gaat? We hadden al minstens een uur geleden door moeten gaan met liften! We wachten en wachten. En pas dan komt er een Mayab bus richting Tulum. We hadden een minibusje verwacht, maargoed dit is ook prima. De bus zit propvol en meestal heb je hier een kaartje voor nodig. Brutaal zijn, denkt Floor en stopt haar tas in de laadruimte. Ik volg haar en stappen de bus in. Een kaartje hebben we niet nodig, en betalen contant. De bus zit goed vol, wat betekent dat we moeten staan... 3-4 uur lanf. Pfoeee.. Gelukkig zijn de wegen plat en heb ik goede schoenen aan. We stoppen een keer waar ik even naar de wc kan en we een snelle tortilla in ons mond kunnen proppen om onze honger te stillen. De busreis valt mee, ondanks het staan. Ik vermaak me door om me heen te kijken en het is heerlijk day niemand om ons heen nederlands speeekt. Een jochie heeft de slappe lach om Floor en de toeristen voorin in de bus hebben sjans met een meisje, op de eerste stoel. 
Rond 16:00u stopt de bus in Tulum. We delen nog een schaaltje nacho's en vertrekken dan naar ons hostel Daytripper. Deze ligt niet ver van de hoofdstraat af en vinden hem zo. We gaan daarna de straat weer op voor wat gezellige winkeltjes die we kunnen afstruinen en wat boodschappen. Het is de komende dagen kerst, dus we zullen weinig uiteten gaan. 
Ik koop een bikini in een prachtwinkeltje waar je echt alles wil hebben. Floor koopt er een jurkje. Mijn oude bikini is echt helemaal afgedragen. Zo snel is hij verkleurd en in de bandjes zit totaal geen elastiek meer. Blij lopen we naar het hostel. Hier maken we noodels met een salade. De wifi is inmiddels wedergekeerd in het hostel. Wij wilden eigenlijk even naar het ADO station voor ons plan van morgen, maar met deze ontwikkeling blijven we maar hier om onze enige dag in Tulum goed voor te bereiden. We hoeven even geen ruïnes te zien en nemen een Cenote dagje. We staan vroeg op en nemen de fiets!